Hoe zou het met Katalin zijn?

woensdag 6 juli 2016

Na lange tijd van stilte heb ik een moment gevonden, waarbij ik u op de hoogte kan stellen van het verloop tot nu toe.  Ik besef dat er enkele maanden zijn voorbij gegaan zonder dat ik iets heb laten weten. Hieronder een korte schets van mijn bezigheden.

De laatste vier maanden was ik tewerkgesteld in de Bijzondere Jeugdzorg met jongeren tussen de 14 en 18 jaar. Allen hadden te kampen met een problematische opvoedingssituatie én/of een misdrijf omschreven feit gepleegd. Het is een zeer boeiend proces om met deze jongeren individueel en groepsdynamisch aan de slag te kunnen gaan. Het is een uitdaging om steeds opnieuw leerkansen te creëren en de positieve elementen in de jongeren en omgeving in kaart te brengen.

M.a.w. heb ik een zeer positieve werkervaring opgedaan met een sterk theoretisch team als ruggengraat van de werking. Deze ervaring heeft nogmaals bevestigd dat ik écht in dit werkveld met deze doelgroep wil blijven werken.  Het geeft me voldoening en werkvreugde. Hierdoor ben ik er rotsvast van overtuigd dat mijn komende Master opleiding in dezelfde lijn ligt en aan mijn verwachting zal voldoen.

Ikzelf heb op 2 juli mijn drie academiejaren bekroont met een Prof. Bachelor met Grote onderscheiding in de Toegepaste Jeugdcriminologie. Daarenboven heb ik een vooruitstrevende Bachelorproef geschreven rond de seksuele ontwikkeling van minderjarigen binnen de residentiële jeugdhulpverlening. Het is een werkstuk dat een kritische kijk werpt op de betrokken elementen o.a. juridisch kader, seksueel ontwikkelingsproces, decreet rechtspositie minderjarige, werking Bijzondere Jeugdzorg, beleidsniveaus etc. Kortom worden de hedendaagse pijnpunten en de kloof tussen de maatschappij en het juridisch kader belicht. Spijtig dat Jo Vandeurzen dit exemplaar niet als werkpunt opneemt in zijn beleidsvoering rond welzijn t.a.v. jongeren binnen de jeugdhulpverlening. Het zal een wens blijven dat mijn Bachelorproef een aanzet kan geven om andere voorziening te inspireren een seksueel hedendaags beleid uit te werken.

De bovenstaande factoren geven de laatste aanvulling om officieel te starten aan mijn Master Forensische Orthopedagogiek in Amsterdam. Ikzelf ben nog haastig op zoek naar een kamer om mij te  kunnen settelen gedurende de komende twee jaar. Ik tracht mijn netwerk aan te spreken, maar tot hiertoe is er nog niets uitgekomen. Kent u toevallig personen die mij kunnen verder helpen?

Ik wil u en de club nogmaals bedanken voor uw steun doorheen dit proces. Het einde was niet altijd in zicht, maar elke mijlpaal werd één voor één bereikt. Nu staat er opnieuw een nieuw hoofdstuk op me te wachten. Spannend!

Alvast hartelijk bedankt.